Afbeelding
zondag 12 juli 2020, 08:00

Verhalenmiddag ‘Witte da?’ vraagt om vervolg

STEENBERGEN – Hoe groot of klein het verhaal ook is, het is altijd de moeite waard om te vertellen. Claudia de Groen zei het zondagmiddag aan het begin van de eerste editie van ‘Witte da?’, en ze kreeg gelijk. In de intimiteit van de theaterzaal van Myra Ceti was het heerlijk achterover leunen en luisteren naar de ontboezemingen van de vertellers. De bezoekers werden meegenomen op een reisverhaal, mochten meelezen in een puberdagboek en werden getrakteerd op persoonlijke liedjes.

Hanneke Meulblok, lid van Heemkundekring De Steenen Kamer, kwam haar passie voor erfgoed delen met het publiek door te vertellen over de geschiedenis van het pand waar het evenement werd gehouden. Een interessant verhaal over een vroegere brood- en koekjesfabriek waarbij je de schoorsteen die destijds midden in de zaal stond, goed kon voorstellen. De overgang tussen de vertellers werd begeleid door een bijpassend liedje, samengesteld door medeorganisator Willem Jongenelen. Deze popjournalist vertelde onder andere over zijn nog te verschijnen boek ‘De Verzwegen Oorlog’, en trakteerde de luisteraars ook nog op een toetje in de vorm van een smeuïg verhaal over Herman Brood die in zijn nadagen nog heeft opgetreden in Huijbergen. De legendarische rock ’n roll zanger was toen al zo van het pad af dat hij de naam Huijbergen niet meer kon onthouden op het podium.

Dagboek van een puber

De verhalen waren bij tijd en wijle ook heel persoonlijk. Dasja Abresch durfde het aan om haar puberdagboeken van zolder te halen om enkele passages te delen met het publiek. “Als je het terugleest, is het bijna alsof je toen iemand anders was. Je kan je niet meer voorstellen dat je dat echt opgeschreven hebt. Gelukkig zit mijn moeder niet in de zaal.”
De puberschrijfsels waren bijzonder grappig, maar gaven ook een aardige terugblik op wat er toen speelde, zoals de kernramp in Tsjernobyl in 1986. “Ze praten beneden over de ramp. Ik mag er niks over zeggen. Net alsof ik als 14-jarige te jong ben om mee te discussiëren.”

Liedjes met scherpe randjes

Persoonlijk werd het ook bij de liedjes van singer-songwriter Elly Kellner, die zichzelf begeleidde op gitaar. Ook zij las teksten uit haar tienerdagboeken voor, en zong zelfs een liedje wat ze in die tijd heeft geschreven. “Ik schreef toen al dat het schrijven in mijn bloed zit. En ook toen ging het vooral over de scherpe randjes in mijn leven.” Mooi was de passage over die keer dat ze meedeed aan de Soundmixshow en niet door de voorrondes heen kwam. “Ik vind het niet erg. Nu weet ik dat ik het als mijzelf wil maken in de muziek, en niet iemand wil nadoen.”

Marmot onder het tapijt

De sportliefhebbers in de zaal werden op hun wenken bediend met een inkijkje in de wielersport tijdens een gesprek met Koos Moerenhout, ex-profwielrenner en huidige bondscoach. Paul Asselbergs liet de lach door de zaal rollen met zijn columns waarmee hij zijn titel taalkunstenaar recht aan deed. Wie zelf zijn verhalen wil lezen over de marmot die onder de vloerbedekking werd geplet, of wil weten hoe het afloopt met de verliefde asperge, moet zijn boekjes maar eens opzoeken. Dan ‘witte da’.

Foto: Singer-songwriter Elly Kellner kreeg het publiek bij ‘Witte da?’ stil met haar persoonlijke liedjes.

Foto: Dennis Wennekers ©2020
Door: Nicole van de Donk

Uit de Steenbergse Courant