Receptie, reünie, “gewoon 30 en 1” jaar Cameleon
DE HEEN – Dat van uitstel niet altijd afstel komt bleek zondag maar weer in het kerkje van De Heen. Ruim één jaar na dato vierden de leden van Cameleon hun 30-jarig bestaan. Mét lekker eten, mét lekker drinken en uiteraard, mét theater!
De genodigden werden vanaf vier uur verwacht, maar de leden van theatergroep Cameleon waren al vanaf half twee in het kerkje in De Heen aanwezig. Niet om de boel te versieren, dat was zaterdag al gedaan. Maar om samen hun gevoel voor Cameleon uit te drukken. Op doek. Want dat is voor alle leden van de theatergroep onbekend terrein. Het jubileum zou eigenlijk vorig jaar al gevierd worden, maar ook hier gooide Corona roet in het eten. Toch was het voor de leden belangrijk dit jubileum niet voorbij te laten gaan. Niet in het minst om alle jubilarissen in het zonnetje te zetten. Want er zijn nogal wat leden die al lange tijd verbonden zijn aan Cameleon. Neem zangcoach Kees, of Frank de geluidsman, allebei mannen die achter de schermen van groot belang zijn voor de theatergroep. Maar vandaag ging de meeste aandacht uit naar Ad Vermeulen. Al 30 jaar actief binnen de vereniging, al 30 op het toneel. Daar kwam vandaag een einde aan. Ad legt na 30 jaar zijn actieve rol op het toneel neer. “Het is tijd om een ander in de schijnwerpers te laten staan” legde Vermeulen desgevraagd uit. “Ik heb prachtige tijden bij Cameleon meegemaakt. Ik voel nog steeds de warmte die de leden onder elkaar verspreiden. Maar nu is het tijd een stapje terug te doen, mezelf ook bezig te houden met andere zaken die erg belangrijk zijn.” Zijn echtgenote kan dit enkel beamen. “Cameleon is een prachtige club, maar nu, na 30 jaar, is het tijd meer te genieten van onze kleinkinderen en de tijd die we samen nog mogen delen.” De vereniging zette Ad om die reden graag in het zonnetje, maar zonder afscheid te nemen, want Ad Vermeulen blijft als voorzitter aan Cameleon verbonden.
‘Eindelijk een solo voor Giscard’
Het feestelijke programma voor de actieve leden van Cameleon begon met een opdracht. Ze kregen opdracht om hun gevoel bij Cameleon op papier te zetten. Niet geschreven, maar als schilderijtje. Het resultaat mocht er zijn. 20 kameleons stonden nadrukkelijk in het kerkje. 20 kameleons met elk hun eigen verhaal, met elk hun eigen gevoel. “Mijn kameleon staat voor warmte” aldus scheidend acteur Ad Vermeulen. “Warmte van een groep mensen die , zoals een kameleon doet, kleurt bij emotie. Een warmte die ik altijd voel als we samen zijn.” Die warme sfeer is ook duidelijk te voelen aan de afzonderlijke tafels waar leden en hun naasten met elkaar genieten van een drankje. “Weet je” bedenkt Coen Hoppenbrouwers, de benjamin van de groep. “Je hoeft nooit bang te zijn om een fout te maken. Je krijgt altijd steun van de groep. Toen ik bij Cameleon kwam, een kleine drie jaar geleden, wilde ik graag acteren, maar niet zingen. Uiteindelijk, dankzij de lessen van onze zangcoach, sta ik zingend op het toneel. Met steun van de hele groep.” Frank van der Heijden kan dat enkel beamen. “We hebben een hecht team. We maken samen de teksten, verzinnen samen de rode draad door het verhaal. Wat mij betreft blijven we nog jaren doorgaan.” Voor Giscard van Tilburg ligt het wat zingen betreft allemaal wat gevoeliger. “Ik mag nooit eens een solo zingen” klaagt hij met een knipoog. “Als we samen zingen zet Frank mijn geluid wat lager. Zelfs tijdens de voorstelling ‘Leeve de Vereeniging’ ging het over mijn gebrek aan zangkunsten!” De overige leden aan de tafel kunnen hartelijk om Giscard lachen, het geeft de onderlinge sfeer binnen de groep weer. Als aan het einde van de middag, even voor het warme en koude buffet begint, het spel ‘Wie van de drie” wordt gespeeld, krijgt Giscard eindelijk zijn podium. Hij mag voor een volle zaal ’Altijd is Kortjakje ziek’ ten gehore brengen. Blaffend. Maar je moet tenslotte ergens beginnen.
Tekst: Tineke Feskens Foto’s: Jan de Langen © Steenbergse Courant / KijkopSteenbergen.nl
