dinsdag 25 februari 2014, 00:00

Pastor Bertus van Schaik viert gouden jubileum

NIEUW-VOSSEMEER - Pastor Bertus van Schaik viert op 9 maart zijn 50-jarig priesterjubileum. De bewogen pastor staat om die reden weer even in de schijnwerpers. Dasja Abresch portretteerde de jubilaris.

Een zilveren harenkrans rond een vrolijk gezicht met blozende wangen; kleine nadenkende oogjes met twinkelende pretlichtjes en een glimlach rond een mond waaraan een onafgebroken stroom zorgvuldig gekozen woorden ontsnapt. Woorden die zich altijd rond één en hetzelfde thema bewegen: de liefde van en voor Onze Lieve Heer en de Heilige Maagd Maria. Al een halve eeuw lang predikt Bertus van Schaik Gods woord. En dat op een eigen wijze die hem niet alleen lof maar ook kritiek en twijfel heeft opgeleverd. Zowel van anderen als van zichzelf.

Inmiddels is pastoor Van Schaik met emeritaat gegaan en is daar Pater Bertus voor teruggekomen. Dat heeft fysiek meer rust gebracht, maar de mentale bezieling is daarentegen groter dan ooit.

Afgelopen maandag vierde de geestelijke zijn 79ste verjaardag. In bescheiden kring, want familie en vrienden in den lande wachten het 50-jarig priesterjubileum af. Dit staat 9 maart op de rol. Deo Volente, uiteraard.

Ter gelegenheid van het ophanden zijnde jubileum besloot Pater Bertus de rollen eens om te draaien en niet de ontvanger van geschenken te zijn, maar zelf cadeaus uit te delen. Hij schreef het boekje ‘Toegift van Pater Bertus’, met daarin een verzameling verhalen, overwegingen en gebeden van eigen hand. Het is te verkrijgen via de pastoor zelf.

De broek aan
Hij is een bijzonder mens, deze Bertus van Schaik. Diepgelovig, maar niet blind voor hetgeen er mis is in de wereld. Ervan overtuigd dat onze weg is uitgestippeld door de Heer, inclusief alle obstakels die we tegenkomen. Vanuit die overtuiging een groot tegenstander van abortus, van euthanasie, van suïcide. Zijn hart behoort toe aan één vrouw: de Heilige Maagd Maria, met wie hij regelmatig een goed gesprek heeft. Zij is het ook die de broek aan heeft in huize Van Schaik, want meer dan eens heeft zij de dwalende pastoor terug op het rechte pad geroepen.

Surfen
Het gelukkigst is de jubilaris wanneer hij de eucharistie mag vieren. En, wanneer hij op een winderige dag aan de oevers van de Grevelingen staat. Want –e n waarom ook niet - naast het werk van de Heer is surfen een passie. Dat is op de keper beschouwd niet zó vreemd, want dichterbij één van de meest legendarische wonderen van Jezus Christus kun je als gewone sterveling niet komen. Van Galilea tot de Grevelingen, met daar tussenin niets dan liefde voor het werk van de Heer.

Pastoor met koe
Van Schaik voelde zich als 6-jarige al geroepen tot de kerk, nadat hij op school een liedje had geleerd over een oude pastoor en zijn zieke koe. Als kind van een melkveehouder ervoer hij het lied blijkbaar als een openbaring, want eenmaal thuis deelde hij zijn moeder mee: ‘Ik wil pastoor worden…met een koe’.

De koeienwens is gedurende de opleiding naar de achtergrond geraakt, zo niet de overtuiging dat in het geestelijke leven de ware voldoening ligt. Al was de weg daar naartoe soms een ware beproeving. ,,Met name eind jaren ’60, begin jaren ’70 heb ik een kruisweg afgelegd. Veel klasgenoten namen afscheid van het priesterambt en ik zag een geloofsopvatting die aan het dwalen ging. Met geloof en de kracht van Jezus ben ik aan het einde van deze weg gekomen.’’

Verdwaalspecialist
Van Schaik geeft grif toe dat dwalen voor hem geen onbekend fenomeen is. ,,Ik ben zelfs ‘specialist in het verdwalen’. Tot aan India toe. Ik heb geruime tijd een zogenaamde heilige, een goeroe, gevolgd waarvan ik dacht dat hij hier op aarde was om ons de weg te wijzen.’’

Uiteindelijk besloot Maria dat het tijd werd hem uit de droom te helpen. ,,Zij bracht iemand op mijn pad die mij deze goeroe liet zien voor wie hij werkelijk was. Ik ben toen in één nacht bekeerd.’’

Biechtvader
De Nieuw-Vossemeerse emeritus heeft sowieso een speciale band met de Heilige Maagd, evenals met het pelgrimsoord Medjugorje in Bosnië-Herzegovina. Het is daarom niet vreemd dat hij juist in deze plaats de bijzondere kracht van Maria regelmatig heeft mogen ervaren. ,,Zij heeft mij daar meerdere cadeautjes gegeven’’, noemt Van Schaik het zelf. ,,Om te beginnen ben ik er zelf weer gaan biechten en ben ik er biechtvader geworden.’’

Niet alle priesters houden zich hier nog mee bezig, maar Van Schaik haalt er grote voldoening uit. ,,Zo ben ik onder meer biechtvader in het Belgische Genk, waar ik urenlang de biecht afneem. Deze geloofsgroep kent vele diepgelovigen die een groot kruis te dragen hebben. Ik noem hen ook wel ‘offerzielen’. Zij kennen de weldaad van de biecht als geen ander.’’

Prachtig licht
Een tweede geschenk dat hij in Medjugorje van Maria kreeg, was vooral visueel spectaculair. ,,Ik werd ’s nachts wakker en voelde mij getrokken naar een kamer die uitzicht bood op de Krizevac, de Kruisberg. Terwijl ik daar op mijn knietjes voor het open raam zat, verscheen er driemaal driemaal een prachtig licht op het kruis op de berg.’’

Het derde en laatste cadeau klinkt als een sigaar uit eigen doos. Maria gaf hem namelijk het priesterboord terug. ,,Ik droeg nooit een priesterboord. Ik vond het niet nodig; de mensen hier kenden mij. Maar in Medjugorje was dat natuurlijk niet zo en juist daar willen de mensen graag weten dat je priester bent. Dus kocht ik speciaal voor daar een aantal overhemden met priesterboord. Terug in de bus sprak Maria tot mij. In mijn hoofd natuurlijk, maar zo helder als glas. Zij zei: Bertus, hou jij je priesterboordje maar om. Je bent mijn priestertje.’’

Hemel en hel
Met zijn 79 jaren weet Van Schaik dat de dag dat hij voor zijn schepper zal verschijnen naderbij komt. En hoewel hij het nog prima naar zijn zin heeft in dit aardse bestaan, kijkt hij in zekere zin ook wel uit naar deze dag. ,,De binnenkomst in de hemel: dat zal me toch wat moois zijn. De hel, waar Satan regeert, bestaat ook. Ik bid dat niemand met zijn zondig leven solliciteert naar de hel. Het vagevuur zie ik niet als echt vuur, maar als een tijdelijke scheiding van God. Het vagevuur is een  louteringstijd op weg naar de hemel. In de hemel is God; God is liefde. Daar zullen we volmaakt en voor altijd gelukkig zijn.’’

Uit de Steenbergse Courant