‘Als ik iets ga herhalen wordt het voor mij snel te eentonig’
Voor het derde achtereenvolgende jaar staat de Gummaruskerk tijdens de Steenbergse Jaarmarkt in het teken van de kunst. Van vrijdag 2 t/m zondag 4 september is er - op initiatief van Kunstforum Steenbergen, Retail Platform Steenbergen, Platform Kunst en Cultuur Steenbergen en Albert Heijn Achterberg - een expositie ‘van hoge klasse’ te bezichtigen met werken van zeven kunstenaars, die we in aanloop naar de tentoonstelling één voor één alvast aan het publiek voorstellen. Vandaag: Sigrid Leerink.
De Utrechtse Sigrid Leerink (Utrecht, 1972), combineert in haar werk fotografie en beeldende kunst. Ze volgde de opleiding fotografische vormgeving aan de fotovakschool in Amsterdam. In juli 2009 studeerde ze Cum Laude af.
Leerink prikt gaatjes in haar fotoprints en volgt, door middel van borduursels, bepaalde lijnen en patronen. Soms zijn de applicaties zo subtiel aangebracht dat je ze alleen in een bepaalde lichtval kan zien.
Borduursels
Ze laat zich inspireren door oude Hollandse meesters en het leven in de natuur. Het gebruik van licht en de verstilling in oude schilderijen spreken haar erg aan. De patronen die ze terugvindt in de natuur werken goed in combinatie met de borduursels op haar werk.
Over haar werkwijze zegt ze zelf het volgende: ,,Ik bedenk een serie en dan ga ik fotograferen. Wanneer ik een foto heb uitgeprint ga ik borduren. Mijn foto’s print ik op zwaar fotopapier van katoenvezel en voor de borduursels gebruik ik verschillende soorten garen en draad, zo veel mogelijk van natuurlijke materialen. Ik ben altijd met meerdere series tegelijk bezig en veel series zijn langlopend en worden steeds weer aangevuld.’’
‘Ook als ik ‘verkeerd’ prik kan dat mooie dingen opleveren’
,,Mijn werk maak ik vanuit huis. Ik heb een speciaal tafeltje dat op de juiste hoogte staat. Het licht valt hier overdag precies goed. Het patroon dat ik volg zit altijd al in de foto, alleen is het niet altijd duidelijk welk patroon in de foto ik ga volgen. Ik moet iets met elk gat dat ik in mijn print maak. Dat houdt de spanning er in. Ook als ik ‘verkeerd’ prik kan dat mooie dingen opleveren. Af en toe sla ik een gaatje over, dan moet ik voorzichtig alles uithalen en opnieuw beginnen. Ik maak meestal maar één exemplaar van een werk, als ik iets ga herhalen wordt het voor mij snel te eentonig.’’
