Afbeelding
maandag 14 oktober 2019, 13:55

Volharding viert jubileum met grandioos optreden Marinierskapel

STEENBERGEN – Het 175-jarig jubileum van muziekvereniging Volharding is niet geruisloos voorbij gegaan. Na een aantal feestelijke momenten werd zaterdagavond het jubileum afgesloten met een grandioos optreden van de Marinierskapel der Koninklijke Marine. Een optreden waar al maanden naar werd uitgekeken.

Het thema ‘Vrijheid’ past

Het concert kreeg als thema ‘Vrijheid’. Een bewuste keuze, want naast het 175-jarig jubileum vieren we in deze omgeving ook 75 jaar bevrijding. Twee feestelijke gebeurtenissen die tijdens het concert uitstekend samenkwamen.  “Voor u staat een trots dirigent” sprak Walter Siol. “Trots dat we als volharding 175 jaar bestaan, maar zeker ook dat de Marinierskapel vanavond voor ons gaat optreden. Het is een droom die uitkomt!” Het was niet de enige droom die uitkwam. Burgemeester Ruud van den Belt mocht namens Zijne Koninklijke Hoogheid Koning Willem-Alexander de muziekvereniging de Koninklijke Erepenning overhandigen. “Echt een heel bijzondere onderscheiding” aldus Van den Belt. Een luid applaus klonk, maar er was geen tijd voor een dankwoord. Majoor Arjan Tien, dirigent van de Marinierskapel nam letterlijk het stokje over.

De Marinierskapel is van wereldklasse

Tijdens het eerste muziekstuk ‘Armenian Dances’ van Alfred Reed werd meteen duidelijk hoe goed de Marinierskapel is. Het publiek genoot. Ademloos luisterde men hoe snel er gespeeld werd. Hoe mooi de passages in elkaar overliepen en hoe goed de musici op elkaar zijn ingespeeld. Het was genieten! Het tweede nummer werd toegelicht door één van de muzikanten van de Marinierskapel, voor velen in de zaal een bekend gezicht. Jeroen Schipper, dirigent van muziekvereniging Semper Crescendo uit Nieuw-Vossemeer. Hij vertelde over het volgende muziekstuk en introduceerde soliste Magda van der Kooi. Zij speelde grandioos. Het publiek luisterde vol aandacht en genoot. Het laatste nummer voor de pauze was de ‘Hongaarse Rhapsodie no.2’ van componist Frans Liszt. De bombastische klanken van blazers, trom en fluitisten werden zeer gewaardeerd. Na afloop volgde een ovationeel applaus.

Onze jeugd heeft deze avond georganiseerd

Barbara Erdmann, voorzitter van Volharding stond er in de pauze een beetje beduusd bij. De Koninklijke Erepenning die zij en Walter Siol namens de muziekvereniging in ontvangst had mogen nemen in haar handen. “Trots, het is geweldig!” waren de eerste woorden die ze uitsprak. Walter genoot zichtbaar. “Wat is het een prachtige avond!” jubelde hij. “Onze jongere leden hebben de hele organisatie op zich genomen. Het bestuur heeft bewust een stapje terug gedaan. En wat hebben ze het goed geregeld. We hebben al ruim anderhalf jaar geleden de Marinierskapel vast kunnen leggen. Zij zijn top, wereldkwaliteit. Ik raak er zó geïnspireerd door.” vertelt hij vol trots. Ondertussen zijn de leden van de Marinierskapel druk in de weer. De stoelen worden in Bigband opstelling gezet en het tenue wordt gewisseld. Het is tijd voor een feestje.

Het is een feest op naar te luisteren én om naar te kijken

Arjan Tien dirigeert niet alleen met zijn handen en baton, zijn hele lichaam gebruikt hij om het beste bij de Marinierskapel naar boven te halen. Vooral tijdens deel twee van het concert wist hij op ontspannen en vrolijke wijze zijn muzikanten aan te sporen. Een vrolijke lach op zijn gezicht, een opgetrokken wenkbrauw als iemand in het publiek buiten de maat klapt. De nummers waren luchtiger en de sfeer in de zaal verwachtingsvol. Men klapte vrolijk mee op ‘It Don’t Mean a Thing’ en solist sergeant Rommert Groenhof stond met zijn bastrombone volledig in de schijnwerpers.Hij Speelde ‘Marlow’s Theme’. Voor de laatste keer bij de Marinierskapel, hij nam afscheid. Jeroen Schippers dankte hem hartelijk en o ja, er was een kleine wijziging in het programma. “We zitten hier in de buurt van Rotterdam” begon hij. “Zoals u weet wordt daar volgend jaar het songfestival gehouden. Daarom hebben we besloten ‘Arcade’ in te studeren” Het resultaat was prachtig. De solo op tenorsax, het leek een invitatie om het live orkest weer terug bij het songfestival te brengen. Aan het einde van de avond werd het publiek getrakteerd op een heuse medley. ‘La vie en rose, In the Mood, Hey Babariba, de nummers vloeiden naadloos in elkaar over. Het publiek zong mee op ‘Aan de Amsterdamse grachten ’en ‘Freedom’ werd gevolgd door ‘Non non  rien n’a change’. De medley eindigde met ‘Paint it black’ en een vrolijke versie van ‘We’l meet again’. Het was een geweldig einde van een grandioze avond.

Tekst: Tineke Feskens  Foto’s: Jan de Langen © Steenbergse Courant / KijkopSteenbergen.nl

Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding

Uit de Steenbergse Courant