Afbeelding
dinsdag 28 januari 2020, 12:00

Thomashuis Welberg viert tiende verjaardag

STEENBERGEN – Het is groot feest in het Thomashuis aan de Kapelaan Kockstraat op de Welberg. De woongemeenschap is al tien jaar lang gevestigd in het hart van het dorp en dat moet gevierd worden. Samen met de bewoners, begeleiders en natuurlijk met Hans Deuling en Sylvia Bouwmeesters die dit hele decennium lang al aan het roer staan van de voorziening waar zij zelf ook wonen. Huishond Prinses Leia zorgt voor het koninklijke tintje bij alle festiviteiten waar de Brabantse gezelligheid vanaf spat.

Hoewel zij allebei al hun hele arbeidzame leven werkzaam waren in de zorgsector, was het openen van een ‘eigen’ Thomashuis een grote stap voor Sylvia en Hans. “Ik kwam op zeker moment in aanraking met de Drie Notenboomen die kleinschalige woonvoorzieningen voor specifieke doelgroepen ontwikkelt,” vertelt Sylvia. “Dat paste helemaal bij het idee dat ik heb over hoe zorg er uit zou moeten zien. Dat het echt om zorg moet draaien en niet om de administratieve rompslomp waar mijn werktijd steeds verder door opgeslokt werd.”

Te snel, te veel

Sylvia’s partner Hans Deuling was even enthousiast en niet veel later bevonden zij zich voor een bezichtiging in de voormalige pastorie op de Welberg. Het gebouw en de omgeving voldeden in ieder opzicht aan de eisen en de knoop werd doorgehakt. “Achteraf bleek dat we veel te snel, veel te veel wilden,” weet Hans met de wijsheid der jaren te vertellen. “De mensen die in deze regio in de doelgroep vielen, hadden al een onderkomen.”

Eren en behouden

Meity de Neve, bewoonster van het allereerste uur, bleek een uitzondering op de regel. “Toen ik hoorde dat Syl bij ons van de Lambertijnenhof weg ging, heb ik gelijk gevraagd of ik met haar mee kon,“ herinnert Meity zich nog als de dag van gisteren. “Ze wist toen nog niet dat ze me erbij kreeg,” vertelt Hans met een knipoog. Plagerijtjes tussen beiden zijn aan de orde van de dag, wat de gemoedelijke sfeer in het huis alleen maar benadrukt. “Ik zeg altijd tegen Hans dat hij Sylvia moet eren en behouden,” vertelt Meity met een serieuze, maar ook beetje ondeugende, blik in haar ogen.

Foldertjes rondbrengen

Vanaf dag één werden de nieuwe buren met open armen ontvangen in het dorp. “De mensen wilden alles van ons weten, of wisten het al,” lacht Hans. Die acceptatie is volgens hem en Sylvia mede te danken aan de open opstelling die het Thomashuis nastreeft. “We doen altijd overal aan mee. Ook brengen we foldertjes rond voor bijvoorbeeld Ontspanning Voor Welberg. Dat combineren we met onze wandeling.” De acht bewoners bevestigen de bewering met een hardgrondig ja-knikken en een uitgebreide opsomming van het volledige jaarprogramma. Bewoner Patrick van Tilburg voegt daar nog een extra dimensie aan toe. Hij is als ervaren Vlaojestààmper een groot gedeelte van het jaar druk bezig met de bouw van de carnavalswagen.

Altijd wat te vertellen

Alle bewoners van het Thomashuis hebben gedurende de week een baan of doen mee aan een andere vorm van dagbesteding . De een werkt in de horeca of op een zorgboerderij, de ander is actief in de groenvoorziening of maakt mooie kunstwerken en hebbedingetjes voor de verkoop. Die diversiteit aan dagbestedingen maakt dat er thuis altijd wat te vertellen is. “’s Avonds tijdens het eten vertellen we om de beurt wat we gedaan hebben en wat we meegemaakt hebben. Het is heel leuk om dat van elkaar te horen,” vertelt Loeloedji.
De interesse in elkaars bezigheden is volgens vaste medewerkers Christine en Suzanne kenmerkend voor de hechte familieband en de knusse gezelligheid: “Het is hier echt huiselijk.”

Naar Frankrijk!

Gedurende het feestjaar 2020 staat er van alles op het programma. Dat begon al in de eerste week van het nieuwe jaar met een feest bij De Watertoren. Er staat de bewoners ook nog een bijzondere vakantie te wachten. “We gaan naar Frankrijk!”,  klinkt het vol enthousiasme.

Alle feestvierders van het tienjarige Thomashuis bij elkaar op de kiek: Staand: Sylvia met Prinses Leia, Sinyo, Frans, Hans, Patrick. Zittend: Meity, Rebecca, Loeloedji, Ellen en Tessa

Door: Dasja Abresch

Uit de Steenbergse Courant