vrijdag 29 september 2017, 14:00

K Street Jazz Band op weg naar New Orleans in een spiksplinternieuw jasje

STEENBERGEN – Wie beweert dat je voor het spelen van een goede pot jazz de levenswijsheid nodig hebt die je alleen met het verstrijken van de jaren kunt krijgen, heeft de K Street Jazz Band nog nooit gehoord. Een verzameling jongere muzikanten in het genre is niet te vinden en toch timmeren ze al vijf jaar aan de weg. Wat begon als een eenmalige act is inmiddels uitgegroeid tot internationale faam en een fanclub in Denemarken. Next stop: New Orleans!

Het begon ooit als onderdeel van een ontmoeting tussen de muziekverenigingen van High 5. Het Steenbergse Volharding vroeg een aantal van haar jonge muzikanten om voor de gelegenheid een stukje Dixielandjazz in te studeren. Met jeugdig enthousiasme werd de uitdaging aanvaard en smaakte na afloop naar veel meer.

Jamsessie

Niet gehinderd door enige reserves werd besloten gelijk door te stoten naar het echte werk: het Jazzfestival van Gorinchem waar de Steenbergse band sinds die tijd vaste gast is. “We hebben er zelfs onze eigen begeleider,” lacht saxofonist Elise van Beurden.

Zo groen als gras en zonder enig idee wat er precies van hen verwacht werd, stortten zij zich in dat avontuur. “Het werd een geweldige dag,” aldus collega-sax Carola van Kuijk. “Tot aan het eind alle bands bijeen kwamen voor een gezamenlijke afsluiting. Daar zijn een serie vaste nummers voor, maar die kenden wij natuurlijk niet.”

Wenkbrauwen omhoog

Inmiddels is het nat achter de oren volledig opgedroogd en doen de K Street-muzikanten op geen enkele manier meer onder voor hun rijpere collega’s. “We hebben juist superveel geleerd door onszelf gewoon in het diepe te gooien,” blikt Elise terug.  “We krijgen nog wel eens cynische blikken wanneer we aankomen, vooral wanneer ze zien dat we er ook nog een paar meiden bij hebben,” vult Bas de Ron aan. “Maar wanneer we dan gaan spelen zien we de wenkbrauwen van verbazing omhoog gaan. Dat is wel een lekker gevoel eerlijk gezegd.” De Ron is bandleider (met pieken en dalen); Hij leerde zichzelf de 4-snarige banjo spelen. “Ik kan alleen geen noot muziek lezen en dat is af en toe wel eens lastig als je degene bent die aan een band vol echte muzikanten uit moet leggen wat je bedoelt.”

Spandoek

Het hoogtepunt van ieder jazzjaar is deelname aan het Riverboat Jazzfestival in Denemarken. “Dat is zo’n enthousiast, dankbaar en liefdevol land,” vertelt Carola. “Ieder optreden daar is een boost voor ons zelfvertrouwen.” De Steenbergse band heeft er zelfs een eigen fanclub. “Na ons eerste jaar kregen we een telefoontje van een vader wiens dochter geslaagd was. Of wij op wilde treden bij haar eindexamenfeestje. Dat wilde we natuurlijk wel. Het jaar daarop wilden we net beginnen aan een optreden toen er tot onze verbazing in het publiek een spandoek uit werd gerold met de tekst ‘K Street Jazz Band Fanclub’. Geweldig toch?”

Waarderen

Nog zo’n hoogtepuntje: “Tijdens een repetitie kwam plotseling wethouder Petra Lepolder binnen met de mededeling dat we genomineerd waren voor een Pluim tijdens Chapeau!,” blikt Carola terug. “We wisten niets eens wat Chapeau! was, maar vonden het gelijk geweldig. We stonden er wel enorm van te kijken dat zo’n jonge band als de onze daarvoor in aanmerking kwam. Maar het is fijn dat de mensen in onzer gemeente blijkbaar wel zien wat wij doen en dat waarderen.”

‘Die nar’

Het mekka van de jazz, New Orleans, staat bovenaan het ‘To Go’-lijstje van de band, maar zal toch nog even moeten wachten. Op de vraag waarom, komt het raadselachtige antwoord: “Dat moet je aan die nar vragen..” Die nar is bandlid Leander Lebeau die in de Strienestad ook bekendheid geniet als Nar Bóówke. Mardi Gras, het carnaval van zuidelijk Amerika, valt niet geheel toevallig gelijktijdig met het leutfeest in zuidelijk Brabant. Dus tenzij er ergens de komende jaren een motto komt dat ‘Moeder waor is óónze nar nouw?” luidt, zullen de Kstreet-ers nog even moeten wachten tot Leander zijn rode neus aan de wilgen hangt. Niet echt een probleem, want ook Oerol, Dresden, Kopenhagen, Göteborg en Cork staan nog op het wensenlijstje.

Tussendoor fietsen

De band ontwikkelde in de loop van vijf jaar een eigen stijl “Een combinatie van funk en brass,” omschrijft Van Beurden. “Rebirth wordt het ook wel genoemd. Zeg maar nieuwe oude stijl.” Maar ook in de onderlinge samenwerking veranderde er veel. “We luisteren veel beter naar elkaar. Een aantal van ons heeft zich het improviseren eigen gemaakt, wij noemen dat ‘tussendoor fietsen’, en dat maakt dat de stukken veel levendiger. Jazz is bedoeld om te improviseren, maar dat moet je wel leren.”

Jazzgoeroe

Tijdens de lustrumviering van aanstaande zaterdag 30 september bij café De Keuning aan de Wouwsestraat gaan ze die skills verdiepen met hulp van jazzgoeroe Joep Peeters. ’s Ochtends krijgt de band ‘les’ en om 14.30 uur brengen zij het geleerde in de praktijk met een optreden voor het grote publiek. Direct daarop volgt er een jamsessie met iedere muzikant die dat leuk lijkt. “Ook weer hartstikke leuk voor het publiek overigens. Dus schroomt niet; komt allen!,” doet Carola van Kuijk een gloedvolle oproep.

De eerste lichting K Street-ers in 2012. De naam heeft de band te danken aan de locatie van hun allereerste optreden: het oude gemeentehuis in de K(aai) straat.

Foto’s: Archief K Street Jazz Band

Strak in het nieuwe uniform: David Borremans, Elise van Beurden, Wessel van Meer, Anne Geers, Carola van Kuijk, Bas de Ron, Leander Lebeau, Sander de Groot, Thijs Boonman, Carlo van Elsakker, Robin Zwijgers (Tom van Sittert ontbreekt op deze foto)

Door Dasja Abresch

Uit de Steenbergse Courant