Jonge oorlogsheld Piet Snoeijers geëerd met straatnaam
WELBERG - Vandaag is het precies 76 jaar geleden dat Piet Snoeijers stierf. Hij was op die vierde november 1944 nog maar achttien jaar. De jonge Welbergenaar hielp de Canadezen in hun strijd tegen de Duitse bezetter en moest het bekopen met de dood. Zijn tijdgenoten beloonden zijn moed met een eregraf op de begraafplaats van Welberg. Daarnaast ligt een nieuw wijkje dat nog volop in aanbouw is. De bewoners die er aan het eind van het jaar komen wonen, zullen de eersten zijn die in de Piet Snoeijersstraat mogen wonen.
Vanmiddag onthulden de leerlingen van groep 7 en 8 van de Pius X-school samen met wethouder Wilma Baartmans van de gemeente Steenbergen het straatnaambord met daarop Piet’s naam. Een heel bijzonder bord, vertelde de wethouder aan de kinderen, vooral omdat de naamgever een hele gewone jongen was. “Hij was geen belangrijke meneer, hij was geen held, hij was gewoon Piet. En toch besluit deze hele gewone jongen op een dag zomaar iets heel bijzonders te doen. Iets heel gevaarlijks. Terwijl hij ook thuis had kunnen blijven bij zijn vader en moeder en zijn acht broers en zussen.”
Gewond in een greppel
In plaats daarvan nam Piet Snoeijers op 2 november 1944 een besluit dat hem zijn leven zou kosten. Samen met zijn vriend en achterbuurjongen Piet ‘de Bok’ Augustijn sloot hij zich aan bij de Canadese bevrijders die op dat moment in een hevig gevecht met de Duitse bezetters verwikkeld waren. Volgens de overlevering wezen de jongemannen de plekken aan waar de Duitsers zich verschanst hadden. Niet lang daarna raakten beide jongens gewond. Augustijn kreeg een granaatscherf in zijn been, maar kon nog terug naar huis vluchten. Piet Snoeijers lag echter zwaargewond in een greppel. Pas nadat de gevechten afnamen konden de Steenbergse verzetshelden Koos Veraart en Piet Lammerée hem ophalen en naar het burgergasthuis in Steenbergen brengen. Hij overleed twee dagen later onderweg naar het ziekenhuis in Antwerpen.
Collecte voor eregraf
In juni 1945, heel Nederland was inmiddels bevrijd, kwam er een brief binnen bij burgemeester en wethouders van de gemeente Steenbergen. Het was een verzoek van de Welbergse buurtvereniging ‘Eensgezindheid’ om een collecte te organiseren om een eregraf voor Piet te realiseren. Zo gezegd, zo gedaan.
Rustige jongen
Dat het graf van Piet betaald was door de Welbergse gemeenschap was voor Cor Kroonen-Snoeijers (84), de laatste levende zus van Piet, een grote verrassing. Zij was nog maar acht jaar toen haar broer sneuvelde. De herinneringen die zij aan die oorlogstijd heeft, werden vanmiddag bij de onthulling voorgelezen door de 11-jarige Janne Bakx: “Piet was natuurlijk veel ouder dan ik,” aldus Cor Kroonen-Snoeijers. “We scheelden tien jaar. Als ik aan hem denk, dan herinner ik me dat het een rustige jongen was. Maar hij is wel met de Canadezen meegegaan dus het zal ook wel een beetje een waaghals geweest zijn. Net zoals de meeste jongens van die leeftijd.” (…) “Na de oorlog werd er bijna nooit meer gepraat over alles wat er gebeurd is. Ook niet over Piet. Waarom weet ik niet. Dat was toen gewoon zo. Ik denk dat de mensen het te druk hadden. We moesten door! Er hing wel een mooie foto van Piet bij mijn vader en moeder in de huiskamer. “
Trots
Dat Piet driekwart eeuw na zijn overlijden een straat naar zich vernoemd krijgt, ervaart zijn zus als een enorme eer: “De stichting Bevrijdingsmonument Welberg heeft ervoor gezorgd dat er nu een straat komt voor onze Piet. Dat vind ik heel bijzonder. Helemaal omdat de straat naast de begraafplaats is. Ik ben er trots op dat mijn broer na al die jaren nog herdacht wordt. Dat de kinderen van de Welberg nog aan hem denken, vind ik helemaal mooi.”
Canadese levens gered
Wethouder Baartmans was het daar roerend mee eens. Zij verraste de leerlingen met een brief die Captain Gregory M. Yanda van The South Alberta Light Horse Regimental Association een week geleden schreef aan Hanneke en Angelo Somers van de Stichting Bevrijdingsmonument Welberg. Hij schreef daarin dat de moedige daden van Piet Snoeijers ongetwijfeld ook Canadese levens hebben gered. De ingelijste brief krijgt een mooi plaatsje in de Pius X-school. Vlakbij de straat die tot in de lengte der dagen de naam van de jonge oorlogsheld draagt. “En als jullie dan na school hier aan het spelen zijn en de naam van Piet Snoeijers op het straatnaambordje zien staan, dan hoop ik dat jullie af en toe even stil willen staan bij die hele gewone jongen die iets heel bijzonders deed,” besloot de wethouder haar verhaal.
Door Dasja Abresch
