Enthousiasme voor Carnaval onveranderd gebleven (1): Aàns & Aàns
STEENBERGEN – Uit een onderzoek van ‘Compleet Verkleed’ en ‘Happy Cactus’ begin dit jaar blijkt dat het Carnavalsfeest, landelijk gezien, steeds minder populair aan het worden is. Vooral de 35-plussers uit ons land zijn van mening dat het feest zijn beste tijd wel heeft gehad. Aanleiding voor Steenbergse Courant om een aantal lokale ervaringsdeskundigen eens stevig aan de tand te voelen. Hoe hangt de Carnavalsvlag er binnen onze gemeente bij?
Strienestad (Steenbergen), Ààns & Ààns
Het Carnavalsvieren is dit duo met de paplepel ingegoten, dit betekent een gezamenlijke ervaring van zo’n 120 jaar. Het duo zelf is in 1998 ontstaan toen zij tijdens de Carnaval voor het oude gemeentehuis aan de Kaaistraat de ‘Alternatieve Elfstedentocht’ organiseerden. Terugdenkend aan die tijd, verschijnt er een brede lach op het gezicht van Hans Herselman: “Na afloop kregen alle deelnemers een ‘Elfsteden Inlegkruisje’.
Hun idee van de ‘statafel’ is zo’n 11 jaar terug op een creatief moment geboren: “Tijdens de Carnaval stonden we altijd maar wat te staan en kwamen we voortdurend handen te kort (minimaal 2 glazen bier en toentertijd nog roken ook)” vertelt Hans Rooms. Sindsdien is het duo met statafel en paraplu niet meer weg te denken uit het carnavalsstraatbeeld van Strienestad. Gevraagd naar de betekenis van Carnaval, zijn de heren het snel met elkaar eens: “Gezelligheid, een potje bier drinken en een jaarlijkse reünie met oude bekenden”. De niet te missen hoogtepunten zijn het uitreiken van de bedeltjes bij het Dikteej, het jureren van de Gèèfste Gevel, de gebakken ‘eikes’ van zus Joke op zaterdagmiddag, het uitreiken van de zilveren statafel tijdens het ‘Zondagachtemiddagmatineej en de ouderenavond in de Tillenborgh.
Dankzij het vele werk, verzet door de Stichting Karnaval Steenbergen, en de enorme ‘boost’ die John Nijssen het Carnaval gegeven heeft, is het carnavalsenthousiasme binnen Strienestad altijd op peil gebleven. Wel is het de afgelopen jaren maar afwachten wie er ’s avonds na het eten nog terugkeert. De persoonlijke oproep van Ààns & Ààns aan alle Bietboeren en Meerminnen luidt dan ook: “Ga niet naar huis om te eten, want dan kom je niet meer terug en dan staan we daar met z’n tweeën”.
