Afbeelding
maandag 11 december 2017, 14:00

‘Eerst getrouwd voor de wet, maar nog niet voor het bed’

STEENBERGEN – “Wij zijn twee keer getrouwd. Dat deed je in die tijd wel meer. De eerste keer zoals dat genoemd werd ‘Voor de wet en nog niet voor het bed’. Dat was meer voor de belasting. Een jaartje later trouwden we voor de kerk”, vertelt Riet Somers-Kil (81). Afgelopen woensdag was ze met haar Tines (96) op de kop af zestig jaar in de echt verbonden. Loco-burgemeester Cors Zijlmans kwam voor die gelegenheid naar hun woning aan de Molenweg. Er was gebak, op de kast stond een rits felicitatiekaarten en het paar vierde met zoon Jean-Marc alvast bescheiden feest. Zondag wordt het in groter verband gevierd.

Tines – officieel Martines – is de oudste van de twee. Met zijn 96 jaar is hij nog een behoorlijk vief baasje, die ook geestelijk nog prima functioneert. “Ik ben geboren aan het Koolbaantje. Dat is de huidige J.L. Brooijmansdreef, waar vroeger de veiling was. Dat baantje werd zo genoemd, omdat het wegdek bestond uit koolas. Mijn vader was Sjaan (Christ) Somers, mijn moeder Jaan Rooms. Ik ging met mijn veertiende jaar van school en werkte bij buurman Jan Roelands, dat was een aannemer. Van hem leerde ik het volledige bouwvak. Metselen, stukadoren en timmeren. We deden van alles. Ik timmerde zelfs doodskisten. Die werden op maat gemaakt, daarvoor moest ik de overledenen zelf opmeten”.

Ontslagbrief

“Bij dit aannemersbedrijf heb ik 19 jaar gewerkt, de laatste vier jaar voor de weduwe van Jan Roelands – Cor Verbraak – want Jan kocht een Solex en had de pech daarmee te verongelukken. Cor kreeg kennis aan een ander. Ene Schepers, een klompenmaker uit Roosendaal. Tussen ons boterde het niet best. Hij begon mij te vertellen wat ik moest doen en hoe. Ik had vier jaar lang alles zelfstandig gedaan, dus je begrijpt wel dat me dat niet lekker zat. Op onze trouwdag kwamen we ’s avonds thuis en lag er een brief op de deurmat. Ik was ontslagen”.

Eigen huis gebouwd

“Ik begon aan de bouw van ons huis, hier in de Molenweg. Dat heb ik bijna helemaal in mijn eentje gebouwd. Alles zelf gedaan van de dakpannen tot het kleinste schroefje. Af en toe kreeg ik in de weekends hulp van mijn broer Jan en zwager Piet. Toen het huis af was ben ik – na wat klussen her en der - gaan werken bij bouwbedrijf Van Eekelen. Dat was in 1959. Hier heb ik 32 jaar gewerkt”.

Tines bleef nog tot zijn zeventigste jaar actief in de bouwerij. Officieel dan, want op 82-jarige leeftijd bouwde hij nog. Hij wijst naar buiten, richting achtertuin. “Die schuur heb ik toen zelf nog gezet”.

Naailessen

Ook Riet is haar leven lang actief geweest. “Ik ben geboren aan de Hooidijk, officieel heet die de Oude Heijdijk. Vandaaruit ben ik met Tines getrouwd, op de fiets naar Steenbergen, want een auto hadden we toen nog niet. De vader van Alphons de Kock – Gerard de Kock - was eveneens ambtenaar van de burgerlijke stand. Hij trouwde ons.

Ik had een opleiding tot lerares coupeuse gedaan en begon naailes te geven. Eerst op de Hooidijk, toen hier vanuit huis en ook in Dinteloord en St. Philipsland. Tussentijds heb ik ook wat jaren les gegeven op de streekschool West-Brabant.

Ik ben al die jaren les blijven geven, nu zelfs nog, vanavond bijvoorbeeld heb ik een groepje van vier leerlingen. Dat lesgeven doe ik nog steeds met veel plezier. Ook voor de sociale contacten overigens, dat is een leuke bijkomstigheid. In al die jaren heb ik aan vele honderden leerlingen naailes gegeven”.

Volop reizen

“Het was overigens niet altijd alleen maar werken. We hebben samen ook veel gereisd. Zijn in heel wat landen geweest. Maleisië, Tunesië, Spanje, Italië, Indonesië, noem maar op. Dat reizen vonden we geweldig. Vooral Italië was favoriet. In Indonesië steunen we trouwens nog steeds een aantal kennissen die we daar hebben gemaakt. Bijvoorbeeld ook via een onderwijzer die oorspronkelijk uit Zierikzee komt. Hij zorgt ervoor dat de spulletjes goed terecht komen”.

Kwaaltjes

Riet Somers merkt wel dat met het ouder worden ook de kwaaltjes komen. “Al barst ik nog steeds van de energie. Altijd al gedaan en dat heeft zijn tol geëist. Een halve knie, een hele knie, nog een knie, om maar wat te noemen. Ik heb al heel wat operaties gehad.

Tines is altijd gezond geweest. Wel eens een griepje, maar nooit iets ernstigs. Al kreeg hij op 93-jarige leeftijd wel een nieuwe heup. We merken wel dat steeds meer mensen rond ons wegvallen. Dat krijg je op zo’n hoge leeftijd. En weet je dat hier in de Molenweg niemand meer woont uit onze begintijd?”.

door Peter Vermeulen 

Uit de Steenbergse Courant