Afbeelding
zondag 24 februari 2019, 15:00

D’n Dweilberg deelt al elf jaar lief en leed

RALDAL – Het is leuk om de leden van de enige dweilband van de Welberg te interviewen, maar als we de echte verhalen willen horen kunnen we misschien beter terecht bij Marco van Wesel, eigenaar van partycentrum De Duiventoren. Daar repeteren de leden van D’n Dweilberg namelijk elke donderdagavond en dat wil nog wel eens uit de hand lopen. “Ik mag openblijven tot 4:00 uur ’s nachts, maar het is wel eens voorgekomen dat ik ze op dat tijdstip eruit heb moeten zetten. Ik kan daar helaas verder niks over zeggen vanwege mijn beroepsgeheim”, zegt hij glimlachend.

Het zegt iets over het plezier dat de achttien hobbymuzikanten met elkaar hebben. Die lol trappen ze inmiddels al elf jaar samen, en dat is carnaval-technisch gezien reden voor een feestje. Gelukkig staat dat feest elk jaar al rood omcirkeld in menig agenda, want dat is het Zomercarnaval. Het enige carnavalsbal dat in de zomer wordt gehouden. Dit jaar gaat het op 29 juni dus extra knallen op de Welberg, maar hoe precies is uiteraard nog een verrassing. “Maar als mensen goed naar ons kijken tijdens de optocht, krijgen ze al een voorproefje van wat het gaat worden”, verklapt Anouschka Martens, creatieve duizendpoot van de groep.

Ze heeft deze repetitieavond wat attributen meegenomen die goedkeurend worden bekeken door de anderen. Ze is van alles low-budget met de hand aan het maken, met als doel dat ze er spectaculair uit komen te zien. “Andere jaren zijn we daar wat losser is, dan hadden we bijvoorbeeld wel allemaal een oranje pruik op maar verder kon iedereen zelf hun carnavalsoutfit kiezen. Dit jaar moet het natuurlijk echt een eenheid zijn”, vertelt ze.

Van 28 tot 55 jaar

Die eenheid wilden ze vorig jaar ook bereiken door de aanschaf van blauwe jasjes voor de hele band. Jammer alleen dat de chauffeurs van de Plusbus precies dezelfde kleur jassen hebben, maar zolang de bandleden hun instrument vasthouden zal er geen verwarring ontstaan. En voor wie nu lollig wil opmerken dat de gemiddelde leeftijd van de bandleden met die van de Plusbussers overeenkomt, moet vlug z’n mond houden. De leeftijden lopen namelijk behoorlijk uiteen, en op die manier vullen ze elkaar aan. Sharon Schoep is met 28 jaar de jongste, en Joost Everaert is de hekkensluiter met 55 jaar op de teller. Iedereen heeft zo z’n eigen specialiteit waarbij de catering van Femke Martens altijd zeer wordt gewaardeerd want op een lege maag is het moeilijk blazen.

Bij broekie op les

Femke is degene die samen met haar man Pascal het balletje dertien jaar geleden opgooide om een band te beginnen op de Welberg. Aan de schoolpoort werden andere ouders gepolst en er bleek best animo voor te zijn. Wel ontbrak het bij sommigen aan muzikale vaardigheden dus de meesten gingen eerst op les. Niels van Willegen, professioneel trompettist en arrangeur, was destijds nog maar een broekie van vijftien jaar oud toen hij de drie dames op les kreeg. “Ik woonde toen nog bij mijn ouders op De Heen. Dasja, Martine en Ingrid kwamen elke week braaf bij mij langs. Ik gaf ze dan les op de slaapkamer van mijn zusje terwijl de rest van de familie beneden tv zat te kijken. De vooruitgang van het drietal werd dan ook nauwkeurig bijgehouden door mijn vader en moeder. Ik wilde ze zo goed mogelijk trompet leren spelen, maar uiteindelijk was ik vooral bezig ze van het spijkerschrift af te houden. Ze wilden namelijk zo snel mogelijk met D’n Dweilberg meespelen.”

Geur van de bakker

Na twee jaar was het zover en mochten ze voor het eerst optreden op het Vlaojestampersbal. Annemiek Bakx is de kleine trom speelster in de band en diegene die je altijd als eerste op de dansvloer zal aantreffen. “Wat mij nog bijstaat uit de beginjaren is dat als we ’s nachts naar huis fietsten we de geur van bakker ‘Broek’ roken. We zijn er een keer met honger binnengelopen en kregen verse croissantjes. En nog steeds ruik ik die heerlijke geur als ik naar huis rijd.” Marièlla Groter werd destijds bij de band gevraagd nadat Femke haar had horen spelen. Ook zij moest inkomen op de trompet, maar inmiddels kan ze niet meer zonder. “Op vakantie mis ik het altijd enorm. Het is een echt een verslaving; de muziek en de onderlinge hechte band die we hebben. We zijn er voor elkaar als dat nodig is.”

Jan de Beul

Natuurlijk is er ook iemand nodig om alles in goede muzikale banen te leiden. Die verantwoordelijke taak rust op de schouders van Jan Delhez. Met vriendelijke doch zachte dwang (vandaar zijn liefkozende bijnaam Jan de Beul) dirigeert hij de bandleden van de bar de oefenruimte in waar hij ze op een hoger muzikaal niveau probeert te brengen. “Ik durf wel te zeggen dat we de perfectie naderen.” Dit wordt genuanceerd door een bandlid met de opmerking dat ze geen Primeuren zijn, maar dat het binnen hun grenzen best goed klinkt.

En zo wordt de eer van de Raldal al dweilend hooggehouden.

Foto: De bandleden van D’n Dweilberg maken al elf jaar een hoop lol en muziek met elkaar.

Foto & tekst: Nicole van de Donk © Steenbergse Courant

Afbeelding

Uit de Steenbergse Courant