Afbeelding
zondag 2 mei 2021, 06:00

‘Dinteloordse’ wolf lijkt vertrokken, maar schapenhouders blijven alert

DINTELOORD – De wolf die afgelopen zondag werd gesignaleerd in de Dinteloordse polder, is sinds twee dagen van de radar verdwenen. De kans is groot dat het roofdier verder is getrokken, op zoek naar een geschikt leefgebied. Zolang dat niet zeker is, houden schapen-, geiten- en pluimveehouders in de gemeente Steenbergen hun dieren zoveel mogelijk binnen of dichtbij de boerderij. Een dood schaap dat in de Dintelse Gorzen werd aangetroffen, lijkt het werk van een vos, maar DNA-onderzoek moet nog uitsluitsel bieden.

Het was amateurfotograaf Hans-Peter Nouwen uit Roosendaal die afgelopen zondagmorgen vroeg op een vreemde verschijning in de Dinteloordse polder bij de Boompjesdijk stuitte. Toen hij het dier eenmaal in de zoeker van zijn camera had, kon hij niet anders dan concluderen dat het om een wolf ging. Een constatering die al snel door kenners werd bevestigd.

Op de huid

Een dag later bleven verdere meldingen uit, maar op Koningsdag leek de wolf plotseling overal op te duiken en ontplofte social media van de meldingen. Met name vanaf het eiland Tholen kwam een stroom foto’s en filmpjes. “Het landschap is daar enorm open, dus er was geen enkele plaats waar de wolf zijn rust kon vinden,” verklaart Paul Begijn, Boswachter Communicatie Natuurmonumenten Zeeland/West-Brabant de vele meldingen. “Daar kwam bij dat het een vrije dag was en veel mensen bewust op pad gingen om het dier te spotten. Hij voelde zich echt op de huid gezeten en zwom binnen de kortste keren via het Schelde-Rijnkanaal terug naar Brabant.”

“Er loopt hier een wolf voorbij”

Pieter Korst, voorzitter ZLTO afdeling Steenbergen/Bergen op Zoom Noord hoorde van een Thoolse vriend dat het dier vanuit het kanaal het Nieuw-Vossemeerse Stellebos in ging. “Ik was zelf aan het werk op De Heen, maar kreeg op een geven moment beelden van de wolf die over mijn grond liep.” Niet veel later belde buurman René Ooms hem op: “Joh Pieter, er loopt hier een wolf voorbij,” berichtte de verbaasde aspergekweker. De laatste melding kwam vanaf de Lepelstraatseweg waar Korst’ zus opnames maakte van het passerende roofdier. “Daarna kwam hij bij de A4 en is teruggekeerd.”

Goed over praten

Hoewel de schapenhouders in de regio niet direct op de paniekknop drukten, is de komst van de wolf voor hen wel degelijk zorgwekkend. Pieter Korst: “Berichten vanuit het oosten van het land waar een wolf een slachtpartij aanrichtte onder een kudde schapen, doen daar natuurlijk geen goed aan. Vooralsnog denk ik dat we er vanuit moeten gaan dat deze wolf een verdwaald exemplaar is, maar het toont wel de urgentie aan om met elkaar goed te praten over hoe we er in de toekomst mee omgaan. De kans dat we hier vaker wolven zullen zien, wordt groter.”

Ruimte, rust en prooidieren

Daarentegen verwacht boswachter Paul Begijn niet dat de dieren zich hier ooit permanent zullen vestigen. “De natuurgebieden zijn te klein. Hij heeft de beste kans in een gebied als bijvoorbeeld de Leenderheide waar voldoende ruimte, rust en prooidieren zijn.” Dat schapenhouders de komst van de wolf niet omarmen, begrijpt Begijn al is het risico dat hun dieren aangevallen worden, klein. “Slechts 1,5 procent van het voedsel van de wolf bestaat uit vee. Daar vallen ze alleen op terug wanneer ze op zwerftocht zijn en er onvoldoende natuurlijke prooidieren beschikbaar zijn. Wanneer het dier zich eenmaal ergens vestigt, houdt hij het bij het wild in het gebied. Loslopende honden zijn nog altijd een veel grotere bedreiging voor schapen dan de wolf.”

Of de Dinteloordse wolf ooit een roedel van zichzelf zal kunnen beginnen, is allesbehalve zeker. Begijn: “Het verkeer is een groot risico voor wolven. Zij leggen met gemak 60/70 kilometer per dag af en moeten in een klein land als Nederland dus veel wegen oversteken. De kans dat deze wolf doodgereden wordt, is helaas aanzienlijk.”

Foto: De Roosendaalse amateurfotograaf Hans-Peter Nouwen stuitte bij toeval op de zwervende wolf. “Ik wilde naar Ooltgensplaat om daar foto’s te maken, maar door een wegomleiding besloot ik in plaats daarvan naar de Dintelse Gorzen te gaan.” Richting het natuurgebied, merkte het geoefende oog van de fotograaf een beweging in de polder op. “Eerst dacht ik dat het een ree was, maar al snel realiseerde ik mij dat ik naar een wolf keek.” ©2021

[ door Dasja Abresch ]

Uit de Steenbergse Courant