donderdag 9 maart 2017, 14:52

Dinteloordse Arie en Luus Nieuwland zestig jaar een paar

’We zijn nog gezond, daar willen we van genieten’

DINTELOORD - De kermis in De Heen. Daar sloeg voor Arie (80) en Luus (78) Nieuwland uit Dinteloord de vonk over. Zestig jaar later is het echtpaar nog lang niet op elkaar uitgekeken. Beiden zitten vol levenslust. Na verschillende reizen gaan ze dit jaar volop genieten van een stacaravan in de Wouwse Plantage. “Even helemaal weg, en dat in een kwartier rijden.”

Amper vijftien jaar was Luus toen ze Arie voor het eerst zag. De kermis in De Heen, het hoogtepunt van het jaar, was voor haar vaste prik. Waar ze elkaar precies tegen het lijf liepen weten de twee niet meer. Arie was samen met een vriend vanuit Dinteloord met de fiets naar De Heen gereden. “De bus reed maar een paar keer per dag. Daar had je niets aan. En een brommer konden we in die tijd niet betalen.”

Het klikte tussen Arie en Luus. “Doordeweeks en in het weekend fietste ik naar De Heen, naar Luus”, zegt Arie. “Af en toe kwam ze mijn kant op. We wisselden het af.” Na vier jaar verkeringen trouwen de twee en krijgen een huis toegewezen in de Westerstraat in Dinteloord. “Jammer dat ik daar geen foto meer van heb”, zegt Arie. “Wat een erremoei was dat. Als je dat had gezien, had je je ogen niet geloofd.”

De bouw

Arie werkte op het land voor vijf à zes verschillende boeren. Hard werken, voor weinig geld. Zes dagen in de week, alles met de hand. Luus werkte plukte appels en peren in de boomgaard bij Van Nieuwenhuijzen aan de Heensedijk, vlakbij Beneden Sas. Toen ze in 1957 trouwden stopte Luus met werken. In datzelfde jaar werd Corry geboren, de oudste van de drie kinderen. Na Corry volgde in 1960 Coby en zeven jaar later dochter Ellen. Inmiddels zijn er zes kleinkinderen en vier achterkleinkinderen.

Begin jaren zestig verruilde Arie de landbouw voor de Rotterdamse haven, waar hij aan de slag ging als lader en losser van vrachtschepen. Dat heeft hij een jaar of vijf gedaan. “Vervolgens ben ik bij WC van Dijk uit Giesenburg aan het werk gegaan. Vijfendertig jaar heb ik in de bouw gewerkt. We hadden woningbouwprojecten in West-Brabant en Zeeland. Ik zat met name in het betonwerk. Mooi werk.” Twintig jaar geleden, op zijn zestigste, is hij met de VUT gegaan.

Sloper

Altijd heeft het diamantenechtpaar in Dinteloord gewoond. Na de Westerstraat volgde een tijdelijke woning in de Groene Kruisstraat. Inmiddels wonen ze 52 jaar in de Witte de Withstraat. “Het eerste jaar betaalden we  maandelijks 73 gulden huur”, zegt Luus. “Na een half jaar bleek dat we drie gulden teveel hadden betaald.” Arie startte naast het werk in de bouw een eigen onderneming, gespecialiseerd in sloopwerkzaamheden. In Dinteloord heeft hij verschillende gebouwen tegen de vlakte gewerkt, zoals de katholieke school en Pindorp, nu de Oranjewijk.

Veel tijd voor hobby’s of het verenigingsleven heeft Arie niet gehad. Het werk ging voor. Toch wist hij tijd te maken voor wandelclub De Blaar uit Steenbergen. “Ik heb meerdere lange tochten gelopen, zoals van Bergen op Zoom naar Vlissingen.” Luus was actief in het kerkkoor van de Petrus en Pauluskerk en zat bij een dans- en gymclub voor dames. Dansen doet ze tegenwoordig niet meer. Maar het clubje dames komt nog altijd samen. ,,We houden het nu bij koffiedrinken.”

De wereld rond

Naast hard werken was er af en toe ook tijd om er samen tussenuit te knijpen. “We hebben heel de wereld gezien”, zegt Arie met een brede glimlach. “Meerdere keren hebben we een cruise gemaakt. Zoals langs de Noorse fjorden. Tien tot veertien dagen lang. Een geweldige ervaring. Sint Petersburg in Rusland hebben we ook gehad.” De laatste reis was een riviercruise. De komende jaren blijven Arie en Luus dichterbij huis. Ze hebben een stacaravan gekocht op een camping Wouwse Plantage. Als het weer het toelaat, zijn ze daar te vinden. “We zijn gelukkig nog gezond en vitaal”, zegt Arie. “Laten we er nog maar even van genieten.”

Tekst en foto: Timo van de Kasteele©Steenbergse Courant/KijkopSteenbergen.nl

Uit de Steenbergse Courant